Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik. Warszawa 1990

(...) Liny rozpięte są zrazu nad lasami Dol. Bystrej, na której szerokim dnie wyraźnie zaznaczają się wały moren bocznych. Po lewej jaśnieje Dol. Jaworzynka, po prawej widać pod Krokwią (1378 m) drewniany klasztor Albertynek, a dalej - Kalatówki z hotelem PTTK. W górze odbudowany po pożarze w roku 1977 zespół klasztorny braci albertynów. Z okien widać ślady zniszczeń poczynionych w lasach Dol. Bystrej przez wichurę 6 V 1968 r. W pobliżu III podpory mijają się wagoniki. Widać już całą Dol. Kondratowi, u stóp Kalackiej Turni (1383) srebrzy się Wywierzysko Kalackie. Po wsch. stronie wzrok przyciąga biały mur Kasprowskich Turni. Pierwszy odcinek ma 2000 m długości i pokonuje wysokość 300 m - jego średni spadek wynosi 17 %. Po 7 min jazdy kolejka zwalnia - na wapieniach o prawej kwitną latem dorodne szarotki.

Myślenickie Turnie (1352). Wapienne wypiętrzenie w pn. ramieniu Kasprowego Wierchu. Pośrednia stacja, mieszcząca siłownie dla obydwu odcinków. Przesiadanie.

Na Myślenickich Turniach trasa kolejki zmienia kierunek o 30 stopni, wiodąc nad lasami Dol. Goryczkowej, w górze rozwidlonej w 2 kotły polodowcowe. Długość górnego odcinka wynosi 2290 m, a różnica wysokości 610 m, średnie nachylenie wzrasta więc do 20%. Piękny widok na Halę Kondratową z Giewontem (1895 m) i bocznymi dolinami, podchodzącymi pod grzbiet główny. W Dol. Goryczkowej widać trasę wyciągu, a także Niżnią Goryczkową Mówień, na której 2 III 1956 r. lawina z Kondratowego Wierchu zniszczyła schronisko, grzebiąc dwoje gospodarzy i 3 żołnierzy WOP. - Liny przechodzą teraz skosem przez grzbiet - ponad wysokogórską z wyglądu Dol. Suchą Kasprową. Tuż z prawej obrywają się skały - granitowe już (a ściślej - granitoidowe), gdyż jest to rejon "krystalicznej wyspy Goryczkowej". W dole przesuwa się kamieniste dno Dol. Suchej Kasprowej, stanowiącej klasyczny kocioł polodowcowy. Trasa kolejki osiąga tu maksymalne wzniesienie nad teren: 180 m. Do górnej stacji dobijamy obok igły skalnej zw. Palcem.

Dzięki trudnej dostępności, Dol. Sucha Kasprowa zachowała charakter naturalny. Ostały się tu piękne lasy świerkowe, przy czym świerczyny przechodzą w laski limbowe, tworzące klimatyczną górną granicę lasu. Na obszarze 70 ha rośnie tu ok. 350 limb. Nie zmienione przez człowieka są łany kosodrzewin. W dolnej części doliny przez płaszcz lasów przebijają kształtne girlandy moren bocznych i czołowych.